امروز وسط بازی مس در جام باشگاه های فوتسال آسیا و بازی والیبال تیم دوم ایران با مکزیک، فرمول یک» هم با موضوع فرهنگستان توجهم را جلب کرد و همزمان هرسه را می دیدم.
نکته ی جالب ماجرا اینجاست که در کنار عضو فرهنگستان که مدام درصدد توجیه بود، میترا لبافی نژاد که مثلا خبرنگار کتاب صداوسیماست را هم آورده بودند. خاطره ی بدی از این زنک خودبزرگ بین دارم، چندسال پیش زمانی که در ترنجستان سروش» لا به لای کتاب ها می چرخیدم، برای فیلمبرداری و تهیه گزارش های احمقانه اش که فقط کتاب های دولتی معرفی می شوند، تحکم وار خواست که از آن جا بروم جای دیگری. روی مود حق خواهی نبودم وگرنه بهش حالی می کردم که حق چنین رفتاری را ندارد. چه این که تازه بعد از دک کردن من درحال مرور خزعبلاتش بود.
بگذریم، این ها را گفتم تا به این جا برسم که در مسابقه روبیکایی برنامه، یکی از سوالات این بود:
استراگون و ولادیمیر شخصیت های نمایشنامه در انظار گودو»ی بکت در انتظار چه کسی بودند؟
هر دو بزرگوار مهمان برنامه متفق القول گفتند: خدا.
کاری به این ندارم که هردو به خاطر کارشان هم که شده باید کتاب بخوانند و در این بین نمایشنامه بکت را نخواننده اند.
بازهم کاری به این ندارم که با جوابشان نشان دادند که حتی اصلا خلاصه نمایشنامه را هم نشنیده اند.
تامل و تدقیق مدنظرم این جاست که آی کیو هم ندارند که به اسم اثر -در انتظار گودو- توجه کنند که در صورت سوال هست: در انتظارِ گودو». تکرارکن خانم بیسواد و پرمدعا: در انتظارِ گودو» پس باید ولادیمیر و استراگون منتظر گودو باشند.
جالب است که تازه خانم عضو فرهنگستان مدعی بود که باید افراد مسن در فرهنگستان باشند. افرادی که فسیل شده اند اما راه نمی دهند یک جوان وارد آن جا شود، منظورم در هیئت علمی و واژه سازی است.
واقعا متاسفم. اول از همه برای خودم و بعد صداوسیمایی که چنین فرد پرمدعا و بی سوادی را در خود دارد. یک کم کتاب خواندن نه برای شعور بلکه برای حرفه ی خودتان لازم است. این افرادی که سروکارشان با کتاب است، کتاب نمی خوانند از دیگران چه انتظاری می رود؟
دوستی دارم که به من می گوید: چه توقعاتی داری، فکر کردی اینجا آلمانه یا انگلیسه؟
با این چیزهایی که دیده ام دارد باورم می شود که به واقع توقع زیادی از این مردم و آدم های اینجا دارم.
درباره این سایت